Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

ΣΤΕΦΑΝΟΣ

Σήμερα συνάντησα τον Στέφανο. Τον Στέφανο χθες τον γνώρισα, σ'ένα περίπτερο. Στο περίπτερο με τον μεγαλύτερο συνωστισμό. Είχε κολλήσει το σώμα του, πάνω στο δικό μου, από το στριμωξίδι, θύμωσα και κάπως έτσι έγινε και η γνωριμία. Τον συνάντησα τυχαία, με χαιρέτησε από μακριά.Ήρθε προς το μέρος μου. Κουβαλούσε μια κιθάρα παραμάσχαλα.

-Καλησπέρα, αξιοσέβαστη δεσποινίδα.
Έκανε μία μικρή υπόκλιση μπροστά μου.
-Α...ο Στέφανος είπαμε, ε;
-Έτσι ακριβώς. Μαθήματα;
-Ναι...είχα λατινικά.
-Σε νιώθω. Δηλαδή...όχι ακριβώς. Ήμουν θετική, εγώ.
-Ξέρεις πάντως από φροντιστήρια, μαθήματα, τα συναφή.
-Όσο για αυτό... εε...θέλεις να πάμε μια βόλτα;
-Και δεν πάμε;
Ξεκινήσαμε να περπατάμε.
-Σπουδάζεις;
-Ναι. Ιατρική, στη Θεσσαλονίκη. Δεκαεννιά είμαι. Εσύ 17, ε;
-Σχεδόν. Δεκάξι και μισό. Απλά, γεννήθηκα Δεκέμβρη του '93 και κέρδισα ας πούμε χρονιά.
-Α, δηλαδή σε σχέση με τις άλλες, είσαι μικρούλα.
-Ναι, μεγάλη διαφορά.
-Τώρα δεν φαίνεται.Αλλά, στο μέλλον αλλιώς θα'ναι όταν θα λες εσύ 39 και οι συμμαθήτριες σου 40.
-Ποτέ δεν το σκέφτηκα έτσι. Βγαίνεις συχνά;
-Για την ακρίβεια...όταν είμαι εδώ...τον περισσότερο καιρό έξω είμαι. Δεν έχω καλή σχέση με τους γονείς μου, οπότε δεν γουστάρουμε και να πολυβλεπόμαστε.
-Και που μένεις;
-Δεξιά και αριστερά. Σε φίλους, σε γκόμενες ή και κάπου άλλου.
-Α, το έπιασα.Ξενοδοχείο ''Τα αστέρια''.
-Αχά.
-Και η κιθάρα;
-Λίγα με την κιθάρα μου. Σαν γκόμενα την έχω. Εσύ;
-Έχω κιθάρα, αν ρωτάς αυτο.
-Γκόμενο έχεις;
-Έχω χωρίσει πρόσφατα...αλλά είναι λίγο περίπλοκο.
-Πάτε για επανασύνδεση;
-Όχι ακριβώς...απλά...1.5 χρόνο γίνεται αυτό το πράγμα. Μία χωρίζουμε, μία τα βρίσκουμε...
-Καλά, δεν βαρέθηκες;
-Η αλήθεια είναι πως τώρα τελευταία...δεν το παλεύω.
-Φυσιολογικότατο. Σήκω και φύγε. Για το δικό σου το καλό. Απλά, εμένα τα πολλά τα σούλτα φέρτα με χαλάνε. Αν έχω σχέση με κάποια, θα έχω σχέση. Χωρισμούς και παπαριές, αλλού. Ο χωρισμός είναι ένας.
-Δηλαδή...δεν έχεις πέσει στα πισωγυρίσματα, ποτέ εσύ;
Γύρισε και με κοίταξε.
-Εσύ τι λες;
-Εσύ θα μου πεις.
-Ερωτεύτηκα και εγώ μια φορά, κούκλα μου. Άρα...γύρισα και ξαναγύρισα.Τελικά, έφυγα βέβαια. Έπρεπε. Την σεβόμουν και έπρεπε.
-Και εγώ έτσι πρέπει...γιατί...πρέπει να είναι καλά αυτός ο άνθρωπος.
-Εσύ θα'σαι καλά; Είσαι καλά;
-Εντάξει. Χαλαρά το'χω πάρει. Καλά κάναμε. Καλά κάναμε και φύγαμε.
-Έφυγες...παίρνοντας μαζί βιβλία, ιδέες και χαμόγελα;
-Μπορεί να'γινε και έτσι.
-Πάντως μην το παίρνεις βαριά. Οι έρωτες που κρατούν είναι οι συμβιβασμένοι.
-Α, όχι. Έχω να το λέω. Σ'αυτό το θέμα δεν υπήρξα συμβιβασμένη.
-Κατά τα άλλα...συμβιβάζεσαι;
-Σε κάποιους τομείς, σίγουρα. Εσύ;
-Με τα χίλια.
-Τώρα είσαι ελεύθερος; Ερωτικά, εννοώ.
-Ναι, είμαι. Αλλά...άλλο λούκι και αυτό. Πρέπει να βρω άλλη σύντροφο.
-Δεν νομίζω να δυσκολευτείς. Έχεις ευχέρεια λόγου και μια α'γοητεία.
-Ω, ευχαριστώ πολύ. Παρομοίως. Κάπου σε έχω δει όμως.
-Στην τηλεόραση δεν νομίζω.
-Σίγουρα; Έπαιζες σε κανένα θεατρικό;
-Τελευταία φορά στην Επίδαυρο.
-Εγώ μιλάω σοβαρά...και εσύ...τι να πω!
-Καλά, καλά. Έπαιζα σε διάφορες.
-Μη μου πεις! Σ'έχω δει ρε! Και έχεις γαμάτη φωνή.
-Με συγκινείς.
-Γι'αυτό άκου εδώ. Εμείς μπορούμε να βγάλουμε λεφτά.
-Πώς δηλαδή;
-Θα παίζω κιθάρα και θα τραγουδάς και θα σε συνοδεύω και εγώ.
-Και με τα λεφτά θα φύγουμε μακριά;
-Όχι, θα σε πάρω στην Ξεσσαλονίκη.
-Πάω και μόνη μου. Δεν χρειάζεται να με πάρει κάποιος.
-Α, πα πα. Σε φεμινίστρια έπεσα;
-Καμία σχέση. Εγώ υποτάσσομαι σε μία σχέση, αν θες να ξέρεις.
-Να το δω και να μην το πιστέψω.
-Θέλω σταφύλια.
-Πάμε να σου πάρω σταφύλια.
-Είσαι τρελός;
-Όχι, απλά θες σταφύλια. Και θα σου πάρω σταφύλια.
-Μπορώ να πάρω και μόνη μου σταφύλια.
-Θέλω να σου τα κάνω δώρο.
-Χριστέ μου...είσαι πιο τρελός από τον Σταύρο.
-Ποιος είναι αυτός πάλι;
-Ο πρώην μου ντε.
-Δηλαδή...τώρα, γιατί χωρίσατε ακριβώς;
-Εμ...ασυμφωνία χαρακτήρων.
-Μαλάκας θα'ταν.
-Δεν τον ξέρεις για να μιλάς έτσι.
-Γνώρισα εσένα όμως. Οπότε καταλαβαίνω, ότι φταίει.
-Όχι, φταίω και εγώ.
-Φταις; Έλα τώρα, γιατί πάντα γουστάρετε να είστε θύματα? Πραγματικά, δεν πιστεύεις ότι φταις.Είσαι πανέξυπνη και ξέρεις ότι φταίει. Τώρα, τι τα ρίχνεις πάνω σου;
-Παραπήρες θάρρος εσύ, ε;
-Ή θα πάρω τώρα θάρρος ή θα με καβαλήσεις κανονικά στο μέλλον.
-Και...θες να με χαλιναγωγήσεις από τώρα;
-Σαίξπηρ έχεις διαβάσει γλυκιά μου;
-Αρκετά.
-Ημέρωμα της στρίγγλας;
-Θες να μου πεις...ότι είμαι η Καίτη και είσαι ο Πετρούκιος; Δηλαδή, είμαι στριγγλά;
-Όχι είσαι πολύ γλυκιά. Αλλά...είσαι και καπάτσα.
-Σωστά το πας. Και εσύ ξέρεις τι είσαι; Είσαι ασυμβίβαστος.
-Μην ξεγελιέσαι. Είμαι ψευτοεπαναστάτης, σαν όλους.
-Δεν το πιστεύω. Άσε με να έχω μια γνώμη, δική μου.
-Σου το επιτρέπω. Εσύ ξέρεις τι...είσαι...πως να στο πω; Είσαι...γαμώτο.
-Μη κολλάς.
-Μπορεί να πω μαλακία.
-Και;
-Είσαι...ρόλος.
-Είμαι ρόλος;
-Δεν το έθεσα καλά. Είσαι θεατρίνα.Έτσι πιστεύω.
-Α...δεν ξέρω αν είμαι. Ευελπιστώ να γίνω πάντως.
-Θα το καταφέρεις. Πάμε να σου πάρω σταφύλια.
-Έχεις πιει κάτι, έτσι;
-Τέλειως αθώο και νόμιμο.Μπύρα.
-Α...καπνίζεις και πίνεις και από παράνομα;
-Δεν είμαι βαποράκι, κούκλα μου. Αλλά θα μπορούσα να'μαι. Πάμε!
-Κάτσε να σου πω. Θέλω να σου πω..θέλω να ξέρεις..πως σήμερα...
-...με ερωτεύτηκες σφόδρα. Πολλές το παθαίνουν, darling.
-Όχι,βλάκα! Πώς χάρηκα που σε γνώρισα.
-Και εγώ θέλω να ξέρεις...πως σήμερα απέκτησες έναν πολύ πιστό φίλο.
-Μπράβο μου.
-Συγχαρητήρια.Πάμε για σταφύλια.

2 σχόλια: